Part IV; Kijów 11.09 ~13.09.2018

 

Андріївський узвіз to obecna nazwa ulicy Zjazd św. Andrzeja, która łączyła Zamkową Górę z dzielnicą Поділ a więc właściwe miasto z podgrodziem i przystanią nad Dnieprem.To najstarsza  ulica Kijowa. Jak to ktoś, nie pomnę kto, ładnie opisał: „ulica ta wije się niczym wielki wąż, z łuską kocich łbów, gwałtownymi łukami skrętów, ślizgając się po zboczu naddnieprzańskiego wzgórza i rozpływając na Placu Kontraktowym (Контрактова площа - gdzie przyszło mi pożywić się później w Pyzatej Chacie. Przyznam, że było smacznie i z ładnym widoczkiem).

 

Jeden z kijowskich murali 

(zainteresowanych odsyłam na stronę http://kyivmural.com/uk/index) 

Tak gdzieś w połowie pod nr.13 znajduje się niepozorna, ale i intrygująca kamienica. Jako że ulica biegnie stromo „dom z jednego końca wydaje się wyższy. Jest piętrowy, ale ponieważ stoi pod skarpą, to od strony podwórza pierwsze piętro w istocie jest parterem, a parter - sutereną”. To rodzinny dom Michaiła Bułhakowa. Jest też miejscem akcji pierwszej jego powieści - „Белая Гвардия” i sztuki na jej motywach - „Dni Turbinów”. Historia związała ten dom z pisarzem w 1907 roku. Wybudowano go w roku 1888. Rodzina Bułhakowów na Andriejewski Spusk przeprowadziła się 19 lat później. Był to już ich piąty kijowski adres. Michaił miał wtedy 16 lat. Tutaj dorastał, tu się ożenił, stąd zmobilizowano go jako lekarza na wojnę i tu przeżył niemal wszystkie zmiany władz w Kijowie. Ostatecznie opuścił to miejsce pod koniec 1919 roku wcielony do Białej Armii z którą zawędrował aż na północny Kaukaz. Swoją tułaczą egzystencję opisał w ,,Notatkach na mankietach’’- autobiograficznym zbiorze relacji i reportaży z tych dramatycznych czasów. Obecnie mieści się tu muzeum poświęcone temu wybitnemu pisarzowi a jej piętro dokładnie oddaje realia zawarte w „Białej Gwardii”.

 

,,Każdemu będzie dane to, w co wierzy’’ M.A.Б.

 

Михаил Афанасьевич Булгаков -Michaił Bułhakow to ,,uczeń Gogola’’ który miał naturalne odczucie fantasmagoryczności życia i dziwności czającej się w tym, co pozornie naturalne. Wierzył, że pisarz winien być nieprzekupnym świadkiem swojego czasu. Jego opus magnum to cudowna powieść „Mistrz i Małgorzata”. Genezą tej powieści o ludzkim diable, który naprawia piekielność życia było budowanie piórem świata, który dałby możność normalnego istnienia dla pisarza. A czasy po rewolucji bolszewickiej w których przyszło żyć Bułhakowowi były straszne a codzienność schizofreniczna. To zorganizowane szaleństwo sowieckiej Rosji oznaczało dla Bułhakowa nieustanne problemy mieszkaniowe, szykany, rewizje, konfiskaty rękopisów i zorganizowana nagonkę w prasie. Według tej władzy w Rosji radzieckiej nie ma miejsca na literaturę Bułhakowa. W takim to anturażu rodzi się druga powieść ,,Мастер и Маргарита’’. Dzieło które ma zastąpić niespełnione życie ale przecież ,,все будет так, как должно быть - так устроен мир’’...

 

Jeśli jakiś utwór literacki zmienił mnie w jakiś sposób to z pewnością odnosi się to do powieści Михаила Афанасьевича Булгаковa - ,,Мастер и Маргарита’’

Океан Ельзи - Вставай